Środa Popielcowa rozpoczyna nowy czas w kościele – Wielki post, czyli czas nawrócenia, zmiany relacji z drugim człowiekiem oraz bezpośrednie przygotowanie do przeżywania największego święta w Kościele Katolickim, jakim jest Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jest to czas 40- dniowego postu, w którym na pamiątkę pobytu Pana Jezusa na pustyni, my sami duchowo przygotowujemy się do obchodów Wielkiej Nocy.
Sam Popielec, nie jest świętem nakazanym ani obowiązkowych, ale kapłani zachęcają do uczestnictwa w Liturgii Eucharystycznej. W dniu tym kapłan zamiast aktu pokuty, dokonuje obrzędu posypania głów popiołem, wypowiadając przy tym słowa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.” Ma to nam przypomnieć o słabości i kruchości naszego życia, a jednocześnie o tym, że życie może być obfite i piękne z Chrystusem zmartwychwstałym – powiedział prymas Polski abp Wojciech Polak.
Główny obrzęd Środy Popielcowej wywodzi się z czasów starożytnych, z tradycji judaizmu, w której to Żydzi na znak postu i pokuty posypywali głowy popiołem. Miał to być akt najwyższej skruchy, polegający na uznaniu własnej marności w oczach Boga. W Kościele katolickim, zwyczaj posypywania głowy popiołem w pierwszy dzień Wielkiego Postu został wprowadzony w XI wieku przez papieża Urbana II. Ustalono, że popiół będzie pochodził z palm poświęconych w zeszłoroczną Niedzielę Palmową. Jan Paweł II ogłosił Popielec dniem modlitw o pokój na świecie. W dniu tym obowiązuje post jakościowy i ilościowy.
Sam papież Franciszek podaje wiernym 5 wskazówek , które pomogą lepiej przeżyć ten czas.
Oto one:
- Odkryj Boże Miłosierdzie w Biblii – Twarz Jezusa pełna miłosierdzia ukazuje się, gdy czytamy Ewangelię. Lektura Pisma wcale nie jest trudna. Spróbuj codziennie poświęcić 10 minut na czytanie codziennej Ewangelii.
- Przyjmij Boże Miłosierdzie w spowiedzi – Papież bardzo często daje do zrozumienia, że spowiedź nie jest „salą tortur”, ale miejscem uzdrowienia, lekarstwem na nasze grzechy. Podczas tego Wielkiego Postu spróbuj przyłożyć się do tej spowiedzi, pamiętając o głębokim miłosierdziu Boga, o tym, że twoje grzechy już się nie liczą. To bardzo ważne!
- Codziennie myśl o tym, co miłosiernego robiłeś – Spróbuj zrobić codziennie jeden taki uczynek – względem ciała lub ducha (i tak nie trzeba ich od siebie oddzielać!). Ofiaruj jedzenie lub jakąś książkę napotkanemu bezdomnemu, zaangażuj się w wolontariat, porozmawiaj z kimś o Bogu… Jest wiele opcji, dobrze zacząć je praktykować w tym Wielkim Poście.
- Odkryj ciszę na nowo – Spróbuj wyciszyć swoje pragnienia: dążenie do wiedzy, do pieniędzy czy – jak mówi Franciszek – do władzy. Nie myśl o pracy, ani o problemach materialnych, pozbądź się rozmaitych planów i pragnień, gdy siądziesz do modlitwy. Ofiaruj je wszystkie Bogu.
- Wyjdź do ubogich i odrzuconych – Aby otworzyć się na miłosierdzie, trzeba samemu go doświadczyć. To nie może być tylko teoria. Najprostszym i zarazem najtrudniejszym sposobem na doświadczenie go, jest… bycie miłosiernym. Spróbuj podczas tego Wielkiego Postu porozmawiać z kimś, kogo kiedyś negatywnie oceniłeś, skrytykowałeś. Spróbuj wyjść do osób, które zostały wykluczone – starszych, ubogich, niepełnosprawnych czy bezdomnych. Zobacz, jak obecność przy nich, takie proste bycie z drugim człowiekiem, rodzi miłosierdzie. To naprawdę działa.
Jeżeli jeszcze nie masz jakiegoś postanowienia na Wielki Post, zachęcamy do skorzystania ze wskazówek papieża Franciszka.
