15 sierpnia obchodzimy uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W Polsce jest to związane z tradycją święcenia ziół.
Jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego (art. 966):
Wniebowzięcie Maryi jest szczególnym uczestniczeniem w Zmartwychwstaniu Jej Syna i uprzedzeniem zmartwychwstania innych chrześcijan
Liturgia słowa przybliża sylwetkę Matki Bożej. Pierwsze czytanie pokazuje apokaliptyczną wizję św. Jana odnoszącą się do Niej, a drugie czytanie przypomina prawdę o zmartwychwstaniu i pokazuje jego przebieg. Ewangelia przedstawia konkretne wydarzenie z życia Maryi – odwiedziny krewnej Elżbiety. Radosne spotkanie owocuje uwielbieniem Boga (Łk 1,46-56):
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
Nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
